" Bezopen in de Tropen "

Dat was de titel voor ons Koninginnedag! En nee, dat was Rianne niet… Mij is iets veel pijnlijker overkomen, een groot catastrofe. Zoals sommige mensen al wel weten ben ik geminderd in het aantal sigaretten dat ik rook. En dan kun je soms te maken krijgen met ontwenningsverschijnselen. Zo ook ik natuurlijk.. Bij het opsteken van mijn sigaret heb ik het vuurtje iets hoger gehouden als gewenst.. Bij mijn neus, met als gevolg dat ik nu een tweedegraads verbranding aan mijn neusje heb overgehouden.. Dikke blaar erop, later drie lagen huid eraf.. Erg pijnlijk allemaal.. Helaas gelooft niet iedereen dit verhaal, als ik het vertel, dus ik zal jullie ook maar de waarheid vertellen.. Het is niet waar, dat deel van de aansteker niet in ieder geval.. De rest wel, zoo verbrand ben ik geworden in de zon en het is echt niet leuk meer..

Maar goed, waar ben ik gebleven.. Donderdag hebben we onze laatste dag op de Kraamafdeling gehad.. Dit ook goed afgesloten met een stuk TAART! Haha, nee.. We hebben het allebei goed afgesloten, maar ik keek zelf ook wel uit naar het einde.. Doordat ik op de Kraamafdeling negen van de tien keer hele rustige dagen had begon ik mee iets wat te vervelen.. Wanneer je dat ziet aankomen moet je gewoon veranderen.. Wij doen dat door middel van het afsluiten van de stage hier.

Vrijdag was het een prutdag qua weer.. Ik werd helemaal verdrietig van al die regen, zeker toen ik op een droog moment van huis was gegaan, zonder paraplu. Onderweg natuurlijk geen te koop.. Maar ik had nog een afspraak op stage en die moest ik wel nakomen.. Ja, dan moet je maar wat bedenken.. Me Social.. Als eerste mocht ik bij een vrouw van middelbare leeftijd een stukje meelopen onder haar plu. Toen even geschuild en zag ik een oude man met zware tassen lopen. Dus ik de beste man voorgesteld om een tas te tillen, in ruil voor een stukje meelopen onder de plu. Yes, weer gelukt en een stukje droger.. Het laatste stukje bood een iets oudere mevrouw mij aan om mee te lopen, want zij moest ook richting het ziekenhuis.. Daar kon ik dan ook eindelijk een plu kopen.. Achteraf blij dat ik er geen van huis had meegenomen, want dan had ik dit ook niet meegemaakt!! :D

Verder zijn we in de avond naar de film geweest, er was hier een filmfestival gaande: ‘The Back Lot’.. We zijn naar de film ‘Zwart Boek’ geweest, echt een hele mooie film om te zien.. Aangezien Rianne regelmatig vergeet of ze een film al gezien heeft, uit deze film had ik ook wel bekende stukjes.. Ik weet het niet meer, maar het feit bestaat: Deze film wil ik nog wel eens zien!

Zaterdag was een huisgenoot van ons jarig en zijn we uit eten geweest naar een Chinees Tapas- restaurant. Heerlijk gegeten daar, maar ik zat vol actie.. Voor de discotheek was het nog veelste vroeg, dus waar kun je beter met die energie heen, dan… naar het casino.! Roulette of achter een tafel zitten is niets voor mij, dan ben ik gelijk mijn geld kwijt.. Meestal achter een gokkast ook, maar deze avond had ik een TOPAVOND! Mijn winst staat vastgelegd op beeld, 80 SRD! Daar kun je heel wat mee doen, een avondje op stap, of een nieuw jurkje, souvenirs, ik blijf kopen terwijl mijn 80 SRD al lang op is.. Haha, het leuke gevoel van winnen! :)

Met de winst op zak zijn we doorgereisd naar Zsa Zsa Zsu.. Hier hebben we heerlijk van biertjes genoten en de heupen even laten swingen! ‘Bezopen in de Tropen’ is de titel van een feest voor maandag, maar hij was ook voor deze avond zeer toepasselijk! En dat heeft ook weer tot een aantal leuke kiekjes geleverd.

Om 7 uur in de ochtend hadden Linda, Ellen en ik het plan om naar de Vogeltjesshow te gaan. Dit is op zondag een wedstrijd welk vogeltje het mooist kan zingen. Om het beestje alvast te laten wennen aan alle mensen lopen ze hier de godganselijke dag met de vogel in een kooitje over straat.
We hebben toch voor de zekerheid maar even gebeld om te vragen of het deze zondag wel was.. En aangezien er zoveel twijfel over was, onze lichamen erg vermoeid waren van deze heftige avond, zijn we maar lekker op bed gegaan.

De zondag was dan ook een dag waarover heel weinig te vertellen is. Dus op naar de maandag.. Koninginnedag!! Het feest op White Beach kon niet door gaan, aangezien het hier vorige week de hele week heeft geregend.. Ja echt waar, ik werd er joepie chagrijnig van! Als afscheid voor de eerste twee huisgenoten die dinsdag vertrekken zijn we met het overgrote deel van ons huis uit eten geweest..

Daarna naar een, zo moest het heten.. Feest in ‘Lindeboom’.. Alleen kon ik en een aantal anderen de sfeer er niet echt vinden.. Maar ja, zo vroeg naar huis op Koninginnedag kun je al helemaal niet maken.. Dus dan maar door naar Zsa Zsa Zsu.. Daar konden we zaterdag de ultieme sfeer ook vinden, dus waarom nu niet! Idd, hij was er weer.. Met een prachtige gouden kroon en een oranje bloem in het haar hebben we de nacht tot 5 uur door gezet en zijn we toen maar op bed gegaan..!

Dinsdag ging het gerucht dat Akon hier zou optreden, aangezien het ook ' Dag van de Arbeid' was.. Er hebben verschillende bandjes gespeeld, geen Akon gezien.. Maar ach, wel weer een leuke avond gehad! :D

Woensdag hadden Marloes en ik ons eindgesprek bij de hoofdzuster van het ziekenhuis.. De beoordeling van zowel de Kinderafdeling als de Kraamafdeling luidt voor ons beide: ZEER GOED! Hoera, en zeker op de Kinder maar ook op de Kraam worden we heel erg gemist.. Daarom hebben we gelijk maar even een bezoekje gebracht om te kletsen.. Altijd gezellig! En we moesten zeker nog even terug komen voordat we vertrokken naar NL.! Komt goed…

Donderdag, gister, heb ik helemaal een super dag gehad.. Ik mocht mee op de OK! In totaal heb ik negen sectio’s meegemaakt (keizersnede), een curettage en een deel van verwijdering van een ovariumcarcinoom.. Heel erg interessant, maar de geboorte van negen kleine wondertjes vond ik heel bijzonder! Het liep niet allemaal voorspoedig, bij de tweede sectio had de arts een te kleine incisie gemaakt, dus het hoofdje kon er niet door.. Nou, dan trekken we toch van twee kanten even aan de wond en dan past het wel.. Ik stond met verbazing te kijken..

Wat mij nog het meeste is bijgebleven van vandaag is een 14- jarig meisje dat gepland zwanger was geraakt.. Het was haar eerste kindje en heel zenuwachtig. De uitvoering van de ruggenprik ging 3 maal verkeerd, maar de vierde keer moest goed zitten.. De arts stond al met de scalpel in de hand toen ik haar voeten zag bewegen.. Ik zei dat tegen mijn collega. Bleek dat ze alle gevoel in de benen nog had, dus ze had ook alles gevoeld van de operatie. Zelf durfde ze niets te zeggen en dacht ze dat het zo hoorde.. Uiteindelijk kreeg ze algehele anesthesie en is ze geboren van een gezonde jongen!

Deze dag op de OK was ook mijn laatste dag als zuster in het ’s Lands Hospitaal.. Eigenlijk best wel raar, maar ik kijk echt terug op een super leuke, leerzame tijd.. Waarin ik toch veel over de zorg in een armer land heb geleerd, kennis heb mogen maken met verschillende culturen en er weer veel nieuwe vrienden bij heb!  Ik krijg het nog druk als ik iedereen een bezoekje af moet leggen!

Komend weekend (zaterdag en zondag) staat de trip naar Matapica op het programma.. Dit is een plaats langs de kust waar zeeschilpadden hun eieren leggen.. En nee, niet van die kleine schilpadden, ik zou er ongeveer twee keer in passen denk ik! Hier ga ik samen met Lieke, Ellen en Linda naar toe.. Mijn laatste weekendtrip, maar ik kijk er ontzettend naar uit.. Marloes gaat deze keer niet mee op trip, die gaat zondag haar ouders ophalen op Zanderij, het vliegveld..

Even een samenvatting van onze periode tot nu toe:
Na een kleine drie maanden Suriname zijn Marloes en ik aardig ingeburgerd. Ik zeg ‘Fa Waka’ in plaats van ‘Hoe gaat het?’ en ‘Safri Safri’ in plaats van hallo-we-zitten-hier-al-een-half-uur-en-we-hebben-honger-maar-hebben-nog-steeds-geen-eten! Het dagelijkse leven begint te wennen, het is heel leuk, maar het is ook gewoon. De dagen die nu volgen bestaan uit het afronden van verslagen, zorgen dat er gegeten en gedronken wordt, afwassen, shoppen, Internetten etc. En ondertussen wat van Suriname proberen te zien, nu we er toch zijn..


Moontjes, ( = Schatjes ) tot snel..
Rianne


Oja, wen er alvast maar aan.. Ik heb een nieuw stopwoordje.. POPPETJE! Een aantal hadden dat vast al wel gemerkt, het is positief en betekend schatje! Je zult het vast nog vaak horen..