Ai, Ai, Ai.. Ni ma Papa Rotschi..

Heee, het heeft even geduurd.. Maar zoals jullie begrijpen kan dat bij mij soms ook wel even duren! Haha, want in sommige dingen ben ik snel, maar in sommige dingen ook erg traag..

Kijk, in dingen met school ben ik soms heel traag.. Maar tijdens het feesten kan ik weer super snel zijn! Okee, genoeg geblaat.. Ik ga maar beginnen met het beschrijven van mijn week.. Want er staan weer veel leuke dingen in!

Woensdag:
Vandaag heeft Marloes besloten om niet meer naar Brokopondo te gaan, maar de keuze gemaakt om haar ouders hier te laten komen. Hierdoor staat mijn reis naar de medische zending ook niet helemaal meer vast, omdat ik ook verder heb geïnformeerd. Aangezien een aantal feiten van de medische zending mij niet aanspreken, zoals minimaal twee weken en het betalen van € 200,- om met je handen op de rug te gaan staan, nee dank u. Dat spreekt mij niet zo aan.
Dan kies ik liever voor een dagje op de OK meelopen voor sectio en op de verloskamer voor partus. Kortom: Medische Zending is voorbij!

Donderdag:
Oeii, 5:30 uur opstaan begint me een beetje op te breken.. Weet je wel hoe vroeg dat is, naast het al zo zware leven dat hier geleefd wordt! :D Op stage heb ik weer lekker veel kunnen doen op de morgen en in de middag weer leuke gesprekken gehad met mijn collega’s. In de morgen heb je namelijk vaak nog wel wat te doen, in de middag zijn de ontslagen geweest dus dan is het stukken rustiger.

’s Avonds had ik echt een super melige bui, eigenlijk super irritant, maar wel heerlijk! Wat hebben we met zijn allen om elkaar gelachen. En het ging ook nog eens helemaal nergens over.. Hihi, haha, hehe! Een beetje lopen zingen, anderhalf uur Marco Borsato luisteren etc. Kortom, een leuke avond!

Vrijdag:
Heel goed gelezen, we hebben een vrijdag gewerkt! En dat was lichamelijk echt afzien, omdat het daar niet op ingesteld is! :D We hadden in totaal zeven baby’s op één zaal, eindelijk lekker veel baden en verzorgen. Ik heb twee sectio- patiënten gemobiliseerd, waarvan ik bij één patiënt te maken had met een taalbarrière. Zij kon geen Nederlands verstaan, maar ook geen Sranan Tongo. Oké, handig.. Alleen Saramacaans, wat de buurvrouw gelukkig wel iets sprak.. Die heb ik mij deze dus direct ingehuurd als tolk.

Om 13 uur moest alles op de afdeling klaar zijn, want de zuster die was overleden werd vanmiddag begraven. Dat was wel een rare gebeurtenis. Ook de zusters die niet aan het werk waren, kwamen in uniform naar stage toe, allemaal met een blauw shawltje om. Op de afdeling hebben alle zusters liederen gezongen, waarna ze met zijn allen naar het ‘lijkenhuis’ zijn gegaan. Wij bleven op de afdeling achter met een andere stagiaire. Rond 14:30 uur kwam zr. Dwarka terug op de afdeling, ze deed haar kapje van het hoofd, handen en armen met alcohol schoonmaken en kousjes uit. Ze was zelf het ‘lijkenhuis’ niet in geweest, want dan had ze de kwade geest over zich en dat kon een slechte invloed uitoefenen op de kindertjes op de afdeling.

Zaterdag:
De dag naar de Cola- Kreek. Vandaag ben ik samen met Ellen, Linda, Lieke, Martha en Marloes naar de Cola- Kreek geweest, dit ligt op een uur rijden van Paramaribo. We konden hier heel mooi zonnen, photoshoot’s houden en genieten van een tropische regenbui onder het genot van een heerlijk superzoet ijsje. Daar ben ik dan ook weer lekker verkleurd, samen hebben we weer leuke foto’s gemaakt die ik even heb toegevoegd.

’s Avonds zijn we uit eten geweest naar de Braziliaan.. Jaja, Flore… Als ik eenmaal terug ben ik Nederland dan mag je voor mij koken.. Hoe een mens kan veranderen! Ik heb gewoon vis en garnalen gegeten.. Niet dat ik die garnalen nu echt super vond, maar de gebakken vis was om te smullen.. Dus qua vis hoef je met je kookkunsten voor mij geen rekening meer te houden!

Daarna hebben we nog even op het terras gezeten, zijn we naar de discotheek geweest, daarna een kwartiertje naar het casino en uiteindelijk nog een paar heerlijke bitterballen naar binnen gewerkt! Okee, de zaterdagavond was dus weer helemaal naar mijn zin!

Zondag:
HOERAA! Eindelijk weer eens naar drie weken uitgeslapen zonder die soms zo vervelende schoonmaaksters voor je raam te roepen! Ik werd daar helemaal gelukkig van en besloot me steeds om te draaien.. Weet je hoe fijn! In de middag een beetje ge- internet, weer lekker bakken in de zon, want ik wil toch niet dat jullie straks bruiner zijn dan ik..
En ja, dan heb je daarna natuurlijk ook geen zin meer om te koken, dus we hebben besloten om maar naar het pannenkoekenhuis te gaan!

Maandag:
Een tropische regenbui wilde veroorzaken dat ik in een wit doorzichtig pak naar stage moest. Ja, hallo.. Het is niet de Miss- Wett verkiezing.. Dus dan maar voor een keer de taxi gepakt.. We kregen op stage een toespraak van de hoofdzuster, die was weer terug op de afdeling.. Ze had een maand in NL gezeten..

Vandaag ook een gesprek gehad met een mevrouw die net was bevallen. Ze moest vanaf 24 uur nuchter zijn voor een sterilisatie. Dit omdat ze nu bevallen was van haar vierde dochter op rij, ze had gehoopt op een jongetje maar dat was dus niet gelukt. Aangezien ze geen kinderen meer wilde, liet ze zich steriliseren.
Dit had ze ook besproken met haar arts. Tijdens het bezoekuur was haar man gekomen en die had met haar gesproken dat hij graag wel door wilde gaan totdat ze een jongetje had gebaard. Na het bezoekuur zag de moeder van de sterilisatie af. Op mijn vraag waarom antwoordde ze: ‘Als ik wil dat mijn man bij mij blijft zal ik aan zijn wensen moeten voldoen en dan gaan we proberen om een zoontje te krijgen!’.

In de krant stond vandaag ook een artikel over de NL stagiaires in Suriname. Geschreven door een Nederlandse man die nu vijf jaar in Suriname woont. Het stuk is echt te gek voor woorden en drie mannelijke huisgenoten hebben hier een reactie op geschreven. Hieronder een citaat:
‘Maar op alle andere plaatsen werkt het precies eender, overal hetzelfde beeld, dansen, dansen, dansen met steeds weer een nieuwe rum- cola totdat ze half of heel bezopen, nog net gekleed, bijna klaarkomen, om daarna met een loverboy het nest in te duiken. Zonder condoom natuurlijk, want daar staat geen condoomautomaat en bovendien vinden de heren dat maar lastig’.
Nou sorry hoor, maar dat verdiend toch een reactie wat voor economische voordelen Suriname heeft bij de Nederlandse stagiaires, wat het voor verschillende bedrijven doet etc. Denk daar ook maar eens aan… De reactie hierop staat vandaag in de krant, echt helemaal super. Een goed verslag over de voordelen van de Nederlandse stagiairs in het bedrijfsleven.

Dinsdag en Woensdag:
Gister en vandaag was een leuke dag, soms rustige momenten en soms veel te doen. We hebben gister ons eerste officiële gesprek gehad met een praktijkbegeleidster van het ziekenhuis. Dit ging over onze ervaringen binnen het ziekenhuis, maar ook over een aantal vragen die we nog hadden. Vandaag hadden we een gesprek met de hoofdverpleegkundige van het ziekenhuis. Dit ging ook over mijn vraag naar vergoeding wat is afgewezen, maar ook de vraag naar een dag mee kunnen lopen op het OK voor sectio en op de verloskamer voor partussen. Dat eerste moet wel lukken en op de verloskamer moeten ze nog even kijken! Ik streef ervoor..

Aai, nu nog één dag en dan zit het er op! We zullen nog trakteren op een lekker stukje taart en dan weg! Drie weken lang uitslapen, feesten, drinken, tripjes, shoppen, internetten en natuurlijk een klein beetje aandacht voor school.!!!

Knuffel,
Rianne