The End of Mijn Avontuur!

Lieve familie, vrienden, collega’s, kennissen…

Het moment der momenten op de waarbenjij.nu site is aangebroken. Met een bedroefd, maar ook super blij gezicht typ ik het laatste bericht vanuit Suriname. ( Maar wordt het pas veel later geplaatst! ) Bedroefd omdat er zo snel al een einde is gekomen aan dit mooie, leerzame avontuur. En ook bedroefd, want het weer is hier 10 x beter. Super blij dat ik dit avontuur voltooid heb, samen met Marloes. Ik heb heel erg veel geleerd, van de gezondheidszorg hier, maar ook heel erg veel over mezelf. En dat nemen ze mij nooit meer af.

Het is nu zaterdagmorgen en ik ben zwetend bezig om alle spullen weer in de koffer te krijgen. Na een aantal jaren cursus van mam ‘Hoe pak ik mijn koffer effectief in’, lukt het me bijna om alles erin te krijgen. Net toch een klein depri moment toen ik zag hoeveel kilo hij woog. En dan nog maar niet over mijn handbagage te zwijgen, 3 volle tassen. Aai, jammer dan! Alle spullen moeten toch mee, afscheid nemen van dierbare spullen.. Nee, dat kan ik niet!

Maar we zijn nog niet weg, afgelopen week zat ook nog vol met leuke activiteiten! Zondag en maandag bestaan uit dagen waarin ik alleen maar in de hangmat heb gelegen en de broodnodige dingen heb gedaan.. Je wordt toch best wel lui van drie weken vakantie.. :)
Dinsdagavond ben ik met Harold en Martha naar een Mexicaans Circus geweest, zelfs nog op de foto geweest met een tijger.. * Je bent een Tijger, Je bent een Tijger!! *

Woensdag stond ons ijs- uitje op het programma.. Martha en ik hadden nog een aantal plaatsen, activiteiten op ons lijstje staan, dus wel zijn naar Tangelo geweest voor een overheerlijke Dame Blanche.. Mmm!!!

Donderdag was toch wel een van de mooiste dagen van deze week.. In de morgen zijn we naar het ziekenhuis (Kraam & Kinder) geweest om ‘voorgoed’ afscheid te nemen. Op de Kraam was het voornamelijk een dank van het afdelingshoofd en een groet van de collega’s. Op de Kinder daarentegen zijn we ongeveer 45 minuten geweest. Het was ontzettend leuk en ze misten ons, geeft toch wel een fijn gevoel… Voldoening! Van de collega’s een persoonlijke groet meegekregen. Toen ook even zr. Daniels een laatste groet gebracht, van haar kregen we een grote Bosi & Brasa.. Heel erg lief!

In de middag ook naar de Paramaribo Zoo geweest, een combinatie tussen dierentuin en kinderboerderij, kwamen we daar achter. Toch wel veel leuke, enge dieren gezien.. Bijvoorbeeld de …………….

Martha, Marloes en ik zijn in de avond uit eten geweest bij Dumpling, ons afscheidsetentje eigenlijk.. En al een klein beetje de viering van Martha’s verjaardag die 19 Juni jarig is!  Maar ja, dan zijn wij er niet, dus dan vieren wij het alvast een klein beetje voor..

Vrijdag stond mijn laatste trip op het programma, de Commewijne- toer. Hierbij worden er een aantal oude plantages bezocht. Met de bus zijn we naar Leonsberg gegaan en daar in een korjaal gestapt. Deze bracht ons via de Suriname- en Commewijnerivier naar fort Nieuw- Amsterdam. Hier hebben we een uitgebreide rondleiding gekregen door de historie van Suriname. Vanaf daar zijn we naar Rust en Werk gegaan. Ja, wij waren het er over eens dat het eigenlijk Werk en Rust moest zijn.. Ja Toch? Maar je bent nou eenmaal in Suriname! :)


De plantage van Frederiksdorp was gesloten, dus dat was wel heel erg jammer… Toch hebben we een beetje kunnen zien aan de woningen etc. hoe de mensen er in die tijd leefden. Als laatste plantage hebben we Johan en Margaretha aangedaan, om ook daar de geschiedenis van te horen en een kijkje te nemen op hoe de plantages nu in gebruik zijn.

De plantages waren vroeger bijvoorbeeld koffieplantages, maar deze vind je er nu niet meer terug. Op Rust en Werk wordt in deze tijd gewerkt aan de verwerking van garnalen. En bij Johan en Margaretha aan de verwerking van vis. Wel heel indrukwekkend om te zien hoe de mensen daar leven.

Bij J&M ontmoeten wij ook de crew van Martinair die onze terugvlucht naar NL zal verzorgen. Zij waren ook op trip geweest, dus dat was wel heel erg leuk. Leuke gesprekken gehad, aan het einde afgesloten met de vraag: ‘Krijgen we nu ook een voorkeursbehandeling?’ Wie weet, je kunt het altijd vragen toch, haha!

De laatste dag hebben we afgesloten met een Hindoestaanse verjaardag, van bekenden van Martha uit NL. Hier hebben ze lekker voor ons gekookt, hebben we met zijn allen lopen swingen op de ‘dansvloer’ ( lees kamervloer ). De mensen waren heel erg gastvrij en ik heb echt een super leuke avond gehad. Daarna hebben ze ons nog naar Starzz gebracht. Het was TMF- avond dus we hebben nog even lekker de billen geschud. :)

De zondag vroeg wakker, waarna we om 11 uur werden opgehaald door Brian. Het afscheid was even slikken, je bouwt toch een band op. Door het ondergewicht van Marloes haar vader had ik geen overgewicht meer, dan stop ik daar toch een tas handbagage in! Fijn.. Ik had gehoopt in het vliegtuig te kunnen slapen, maar veelste nieuwsgierig natuurlijk naar paps en mams..!

We hadden geen vertraging, goede vlucht gehad, allerlei controleposten door.. Ja, hallo! Ik kom op Schiphol en wil dan ook mijn familie zien.. Er moesten bij Fam. Braam nog wat formaliteiten gedaan worden, maar ik kon niet langer wachten.. Om 6:45 uur lag ik bij mijn ouders in de armen.. Joehoe!

Aan de Tramweg gekomen bleek dat een aantal vrienden een heel mooi spandoek voor mij hebben gemaakt.. Gelijk voor heel Smilde duidelijk dat Rianne weer thuis is! Sigrid stond vijf minuten naar thuiskomst ook al naast me.. En in de avond heb ik ook kunnen genieten van familie en vrienden! Een hele fijne thuiskomst..!!

Het is nu donderdag als ik dit bericht aftyp. Het was al eerder klaar, maar door problemen met internet niet eerder geplaatst.. Een aantal mensen heb ik al gezien of gesproken.. Nog in Paramaribo had ik getypt:

“ Ik kijk eens in mijn kamer om me heen, alle mooie foto’s, lieve kaarten en brieven die ik heb mogen ontvangen zitten veilig opgeborgen in mijn koffer.. Allemaal heel erg bedankt voor al deze lieve berichtjes, mailtjes, sms-jes.. Noem maar op! Dat heeft mij zeker gesteund in de periode dat ik niet bij jullie heb kunnen zijn en mijn avontuur aan ben gegaan! ”

En hier sta ik nu ik in Nederland weer met beide benen op de grond sta nog helemaal achter. Lieve mensen, ik sluit dit bericht af met een bosi & Brasa en ik kijk er naar uit om jullie allen weer in mijn armen te sluiten! :D

Liefs,
Rianne