Hoeraa, veilig geland!

Hallo Lieve Familie, Vrienden, Studiegenoten, Collega’s en andere lezers!
Fa Waka?

Hier dan mijn eerste berichtje vanuit het warme, maar vandaag ook regenachtige Suriname. Ik zal bij het begin beginnen, wat zoals sommigen van jullie wel weten niet zo spoedig verliep. Natuurlijk had Rianne wat gezonde spanning maar ook blij het avontuur tegemoet te gaan, dus zaterdagnacht vertrok ik in de auto samen met mijn ouders, zus & vriend richting Schiphol. We waren nog niet in Hoogersmilde of Marloes belde.. ‘ Heb je wel op Teletekst gekeken?’. Nee dus, nou.. De auto kan terug naar huis, 9 uur vertraging. In plaats van 07:40 uur in de morgen vertrok ons vliegtuig pas om 16:30 uur. Balen als een stekker natuurlijk, maar lekker op bed en de volgende morgen weer op naar Schiphol.

Daar aangekomen hebben Marloes en ik nog even lekker genoten van de aanwezigheid van onze familie, waarna we uiteindelijk om 14:30 uur door de douane liepen. Een emotioneel afscheid gehad, dus dat was best wel even slikken. Al drong het bij mij pas echt door toen ik door de douane was. Daar hebben we in ‘The Irish Pub’ ons eerste wijntje gedronken, de stage moet natuurlijk op de juiste manier worden ingewijd.

Al met al zijn we uiteindelijk rond 17:00 uur vertrokken van Nederlandse bodem. De vlucht duurde 9 uur en 36 minuten, hoe wij dan bij 12 uur vliegen zijn gekomen, geen idee.. Maar het was in ieder geval na alle vertraging wel een meevaller. We zaten op de achterste rij, van extra beenruimte heb ik niets gemerkt. Ach, relaxed.

Aangekomen op de Zanderij ( het vliegveld ) moesten we nogmaals ons paspoort laten zien, waarna wel op zoek konden gaan naar onze koffers. Buiten stond een taxichauffeur op ons te wachten, gelukkig kon ik mijn naam er van maken: Riane Gerkers. Met een busje werden we naar het huis van Premchand gebracht. Een levensgevaarlijke rit, ze rijden hier namelijk aan de verkeerde kant van de weg. Daarnaast dacht ik steeds dat we een botsing kregen, maar gelukkig besefte ik mij op tijd dat het wel goed kwam. Verder nemen ze het met de snelheid niet zo nauw en inhalen kan altijd. Als je bedenkt dat er in 2007 nu al 9 verkeersdoden zijn gevallen kun je hier misschien iets uit opmaken. Maak je niet druk, ik rij veilig!

Het huis waar we werden afgezet is ook het huis waar ik de komende 99 dagen zal verblijven. Een mooi huis, leuke kamer en gezellige binnenplaats. Ik heb een aantal foto’s toegevoegd om hiervan een indruk te geven. Het adres is:

Rianne Gerkes
Kwattaweg 70
Paramaribo, Suriname.

En ja, het klopt.. Een postcode hoeft hier niet, dus dit adres is volledig. In het huis zelf woon ik op dit moment met twee andere mensen, Marloes en Martha. Er is dan nog plek voor drie andere studenten die nog komen. Daarnaast wonen boven ons nog 6 studenten en voor ons 4 op hetzelfde terrein. Dit is goed beveiligd met 14 camera’s en daarnaast veel sloten, dit geeft mij een veilig gevoel.

Op mijn nieuwe Nederlandse telefoonnummer die velen van jullie wel hebben kan ik wel sms- jes ontvangen. Daarnaast heb ik een Surinaams nummer waarmee ik naar NL kan bellen en ik ook gebeld kan worden. Dus voor de mensen die dit nr ook willen hebben mail dan even, dan stuur ik hem toe..

Vanmiddag heb ik een rondrit gemaakt door Paramaribo. Hierbij zijn er duidelijke verschillen te zien tussen arm en rijk. De arme buurten zijn te herkennen aan de huizen, vaak van golfplaten etc. maar ook aan de mensen en kinderen op straat. De rijke mensen hebben echt huizen waar je U tegen kunt zeggen. Die zie je ook niet op straat, alleen voor een rondje wandelen of joggen.

Bij deze rondrit hebben we ook ons ziekenhuis gezien waar we stage komen te lopen. De ingang ziet er echt armoedig uit en heel anders als ik mij had voorgesteld, gezien de foto’s die ook op deze site staan. Over de stage zelf heb ik verder nog weinig informatie, ik weet zelf ook niks over een afdeling en aantal dagen per week werken. Daarover moeten we komende dagen maar eens in gesprek.

Gisteren ben ik ook uit eten geweest met bijna alle huisgenoten, bij ’t Vat. Hier komen veel Nederlanders. Zo leer je iedereen ook een beetje kennen en ik vond het dan ook erg gezellig. Ik heb mijn eerste Surinaamse hapje gehad, al weet ik niet wat het was. Bij ’t Vat heerlijk patat met hamburger gegeten, eerst het lichaam op regel voordat ik de strijd probeer aan te gaan met het Surinaamse eten en een lichaam wat hier ziek van kan worden..

Het is hier lekker warm, korte broek en hempjesweer. Hoe warm het precies is heb ik eigenlijk geen idee. Het bevalt me wel, gisteren was het echt warm, maar nu vind ik de temperatuur heerlijk. Daarnaast regent het overigens wel regelmatig de afgelopen dagen. Zolang je niet zonder afdak hoeft te zitten is dit heerlijk, brengt even iets verkoeling!

Van de verhalen die ik nu heb gehoord, is het hier super relaxed. De mensen maken zich hier niet druk, regent het als je weg moet naar je werk. Dan ga je toch gewoon later heen, anders wordt je nat. Haha, dat motto gaat me nu al bevallen.  Okee, heerlijk toch!

Ik zal binnenkort op zoek gaan naar een lekkere hagmat/ amaka (hangmat) zodat ik hier lekker in kan chillen ( op zijn Marloes’s). Als alles door gaat is het eerste feestje al gepland. Ik hoop spoedig meer informatie te kunnen geven over de stage, want dat is uiteindelijk naast een heerlijke vakantie de reden dat ik hier in Suriname zit. Dus zodra ik hierover meer weet zal ik dit berichten, evenals alle andere dingen die ik hier mee maak, echt superr..

Vandaag ook nog naar de Vreemdelingendienst geweest om ons te melden en ons visum te verlengen. Helaas zijn wij echt nog een beetje vreemd in dit land, dus hadden we de vliegticket niet meegenomen om aan te tonen tot hoelang wij hier zijn. Een deze dagen maar weer een ritje naar de vreemdelingendienst maken, en dan wel met alle spullen bij ons!

Nynke & Heleen, bedankt voor alle spullen die jullie hier voor ons hebben achtergelaten. Het is echt veel, maar helemaal geweldig! Dank je wel..

Hoe is het met jullie drukke leventje in NL.. Nogsteeds sneeuw, kou en regen??

Brasa & Bosi, Bakra Rianne