Brokopondo, Brownsberg & 1e dag Kraam!

Hallo hallo Lieve mensen!!

Hoe gaat het deze dag met jullie!? Vermaken jullie je een beetje met het mooie weer? Voor een aantal mensen zit er een vrije dag aan te komen met Goede Vrijdag, Pasen etc.. Anderen hebben gewoon vakantie! En Marloes en ik maar hard aan de bak, want ja.. Wij hebben dan geen vrije dagen!

Vrijdag zijn we dus vertrokken rond een uur of 16:30 uur naar Brokopondo, waar we zaterdag ook een tripje gingen maken naar Brownsberg! De heenrit duurde ongeveer vier uurtjes, vier uurtjes verrot op een busstoeltje zitten waar je een harde kont van krijgt! Maarrr, je ziet wel een mooie omgeving.. Een harde kont krijg je door het rijden op bauxietwegen met veel bobbels, hobbels en gaten. Een vrijdagavond kan natuurlijk niet beter beginnen met een heerlijke borrel.. Dus zet meer dan 20 bakra’s in een bus naar de plaatselijke Chinees (supermarkt) en plunderen maar.. In veel winkeltjes hebben ze een hek als afscheiding tussen de spullen en waar de mensen staan die iets willen kopen. Op den duur ging het gewoon zo dat wij er achter stonden om de eigen spullen te halen en bij de mensen kwamen om af te rekenen. Echt een heel mooi gezicht om te zien..
Vrijdag dus zoals gezegd een drankje gedronken en rond 21:30 uur nog iets gegeten, rijst met kip en kousenband.

Zaterdag ging de trip naar Brownsberg en ik moet eerlijk zeggen dat ik niet wist wat mij te wachten stond. Ik wist het bewandelen van een berg en genieten van de watervallen. Maar dat het me zo zwaar zou vallen, dat wist ik echt niet. De trip naar Brownsberg duurde ongeveer twee uurtjes, waar we bovenop de berg uit zouden stappen. Dan een stuk naar beneden lopen en later weer omhoog. Bovenop stond de bus dan te wachten zodat we daarmee naar beneden konden.
De bus is niet van volle klasse dus om de berg op te komen, tja, daar had hij soms wat moeite mee. En wij ook langs al die diepe ravijnen.

Het was echt een warme dag en we gingen eerst genieten van het uitzicht over Brokopondo. Het was echt een heel mooi uitzicht waar ik nog wel wat langer van had willen genieten! De wandeling op zich viel me echt niet mee, en met de inspanning, warmte kreeg ik het ook nog eens benauwd. Soms heb ik daar last van en ik was echt heel blij mijn pufjes bij me te hebben. De wandeling en het genieten van de watervallen duurde ongeveer 5 uur in totaal. Nou goed, we hebben het gered, maar vraag soms niet hoe.. Haha!! Ik heb natuurlijk zoals veel mensen weten altijd veel bagage mee, dus Marloes verdiend ook een dikke kus.. Want zij heeft mijn bagage de grootste tijd met zich mee gedragen!

Ik heb echt hele mooie dingen gezien, zoals gele en felblauwe vlinders. Eén kleine en twee grote watervallen, waar ik eigenlijk van beide had willen genieten. Onder de eerste waterval, de Leo- waterval heb ik gestaan en die afkoeling was echt geniaal. Daar zijn ook een aantal foto’s van gemaakt. Toen gingen we de wandeling voortzetten naar de Irene- waterval. Deze moest nog mooier en groter zijn. Onderweg was ik vier keer gevallen en door mijn iets langzamere tempo kwamen wij veel later aan.. Ik heb de afkoeling van de waterval wel gehad, maar niet onder gezeten. Echt super allemaal om te zien!

Daarnaast hebben we nog een Surinaams konijn gezien, ik moet zeggen. Een konijn had ik er niet van gemaakt, dus het was maar goed dat onze gids dat vertelde. Daarnaast nog een kleine slang, een mooie gele rups, mieren die blaadjes versleepten :). Helaas kon ik de apen niet zien die hoog in de bomen zaten, maar ach.. Ik kan zeggen dat ik ze gehoord heb! Hihi..

Van Brownsberg terug naar ons logeerhuis, waar we een aftakking van het Brokopondo- meer in zijn gedoken. Echt super lekker na een dag vol inspanning! En ja, mijn motto is geen inspanning maar ontspanning! Dus ik heb wel even afgezien.. Ik zal al puffend op een boomstronk tijdens de wandeling, met een piepende ademhaling en flesje water! Toch verloor ik mijn humor niet! Want je moet dan toch echt wel kilo’s zijn afgevallen!! Iedereen keek mij versteld aan, maar hallo! Als je vijf uren flink loopt te zweten dan moet je toch gewoon afvallen.. :)

Aangezien we vrijdag niet zo erg aan de borrel zijn geweest hebben we dit allemaal zaterdagavond ingehaald, want ja.. Dat hoort er toch wel bij hè, stelletje zuipschuiten! Of bier of Borgoe- Cola, kiezen en drinken maar! Dat heeft nog een leuk aantal liedjes, gebonk en gesnurk opgeleverd. Maar dat zijn vaak wel de mooiste dingen van die avond..

Zondag eerst maar eens uitgeslapen, al ging dat mij toch niet zo goed af. Op een kleine kamer, slapend met 5 mensen, ramen dicht, geur van vieze krappa en een kapot geknapte fles Borgoe op de kamer en dan ook nog een snurkende kamergenoot.. Nee, toen bij mij om 8 uur de oogjes open gingen kon ik me echt niet voorstellen daar ooit nog weer in slaap te vallen. Dus ik heb mijn boekje gepakt en ben buiten gaan zitten. Mijn ochtendhumeur uitzitten en de droge keel maar wegdrinken.

We hebben heerlijk op het strandje gelegen, wat ook echt een mooi uitzicht bood. Daar had ik me direct niet ingesmeerd en dat was later op de dag ook echt heel goed te zien. Ik was zo rood als een kreeft, maandag op straat keken ze me zelfs gewoon heel verbaast aan. Ja, hallo! Nog nooit een rode bakra gezien?? We hebben nog een lekkere maaltijd bami, kip en satésaus gegeten en op naar Paramaribo!

Daar hadden Marloes en ik maar besloten dat het een ‘heftig’ weekend was geweest en dat we echt wel de behoefte hadden om uit te slapen. Het zou maandag onze eerste dag op de kraamafdeling zijn, maar daar kun je ook een introductiedag van maken! Prima, om 10 uur gebeld naar de afdeling hoe laat wij verwacht werden. Hoezo verwacht? Niemand op de kraamafdeling was op de hoogte van onze komst en er waren ook al NL studenten geplaatst. In de middag op bezoek bij de hoofdverpleegkundige van het ziekenhuis, waar wij deze afspraak mee gemaakt hadden. Aii, communicatiefout. De afdeling was niet op de hoogte gesteld. Even een belletje naar de kraam, morgen komen er twee NL stagiaires! Hoera, weer kennis gemaakt met de makkelijke stijl van het Surinaamse leven! En, genoten van een vrije dag, dus het was ook wel weer een leuke ervaring!

Nu een schokkende onthulling! Ik ben twee weken geleden al gestopt met Salsa- dansen.. Door de drukte die ik toen had ben ik twee lessen niet geweest, en daarna kon ik echt de motivatie niet meer opbrengen om te gaan. Aangezien ik niet nog verder wilde en je er geen certificaat voor krijgt.. Mijn motivatie was weg.. Maar ik kan nog wel swingen straks hoor op de dansvloeren.. Marloes heeft gister wel afgedanst en Martha ook! Natuurlijk hebben deze twee dames het wel gehaald en ze zijn zelfs zo fanatiek. Ze gaan door voor de vergevorderden!

Dus de komende week heb ik nog twee of drie werkdagen op de kraamafdeling voor de boeg. We moeten even zien wat het beste uitkomt.. Dan hebben we vrijdag een vrije dag en zaterdag overdag ook.. Zaterdagavond ga ik als barvrouw werken hier bij een concert. Waarschijnlijk met Hindoestaanse muziek, dus ik ben heel erg nieuwsgierig hoe dat zal zijn. Ik zal het zaterdag ervaren en jullie kunnen het lezen tijdens mijn volgende verslag!

Maarrr eerst nog een kort verslag van mijn eerste dag op de kraamafdeling. De hoofdzuster van de afdeling zit in NL dus haar waarneemsters vingen ons op. De eerste 15 minuten dacht ik jee, maar daarna werden we goed opgevangen en kregen we uitleg over van alles. We werden allebei op een kamer ingedeeld en aan de slag dan maar.
Ik had drie mensen op de kamer die voor een keizersnede naar OK zijn gebracht, bij terugkomst werden die bij Marloes op de kamer geplaatst. Ik heb een kleine assistentie gedaan bij de voorbereiding en vooral veel gekletst. Ik kan merken dat ik nu al wat langer in Suriname ben en mijn plekje sneller kan vinden. Er lopen nu twee NL stagiaires ook op de kraam die gister zijn begonnen, die zitten nu in de ontdekkingsfase die wij al hebben gehad. Totaal geen spijt dat ik nu ben vertrokken naar de kraamafdeling, want daar kan ik ook heel veel leren!
En op mijn eerste dag ben ik ook al brutaal geweest, ik heb direct maar gevraagd of ik mee mocht lopen op OK met sectio * keizersnede * en bij een normale bevalling op de verloskamers! Hoera, Rianne is op dreef!

Ik moet toch nog even iets melden.. Het meest verbazingwekkende van de dag. Vanaf 1 Januari zijn er 732 bevallingen geweest, waarvan meer dan de helft tienerbevallingen.. Dat komt echt gigantisch vaak voor..! Meestal zijn het dan moeders rond de 18/ 19 jaar, maar soms liggen er zelfs kinderen (!!!) van 12 jaar die een bevalling voor de boeg hebben! Hoe bijzonder...

Allemaal een hele dikke kus van mij!